Misschien heb je er al wel iets van in de krant gelezen. Sinds het voor Chinezen onbegrijpelijke protest rond de olympische vlam in Parijs, is al wat Frans is of uit Frankrijk komt compleet taboe.
Misschien heb je zelfs op TV de beelden gezien van de protesten in en rond de Carrefour warenhuizen, en de daarbijhorende oproep tot een volledige boycot van Carrefour.
Maar hoe zit het nu in werkelijkheid?
Eerst en vooral de Carrefour; gisteren (zaterdag) ben ik omstreeks 17:30 naar Carrefour geweest. Toevalligerwijs is het warenhuis in mijn buurt nu net hetgene waar de beelden van de protesten zijn opgenomen. Van betogingen of eender ander ongemak was niet veel te zien... in feite helemaal niets. Mensen waren er wel. Net als op een andere zaterdag rond etenstijd (het minder drukke moment van de dag) werd Carrefour overspoeld door een horde Chinezen van een ongeziene omvang. Alle 60 a 70 kassa's waren geopend en nog heb ik een uurtje in de file kunnen staan. Business as usual.
Op straat en in de uitgangsbuurten is het echter anders. De politie is begonnen met gerichte controleacties tegen buitenlanders, en het lijkt alsof Fransen er specifiek worden uitgehaald.
Vorige week hebben 2 fransmannen van mijn bedrijf gedurende 40 minuten in de politiecombie gezeten voor verhoor omdat ze hun paspoort niet op zak hadden. Geert, een Belg, die een dag later voor hetzelfde vergrijp is opgepakt, was er al na 5 minuten vanaf.
In de uitgangsbuurt is onlangs een grote razia gehouden. De verhalen, spreken van Gestapo-stijl, nachtjes cel, vrouwen die volledig uit de kleren moesten voor drugsonderzoek, en ondervragingen met een papieren zak over de ondervraagde zijn hoofd. Doch, ik heb de verhalen slechts via-via gehoord en de opgepakte fransmannen hadden wiet op zak.
Desalnietemin is de Chinese publieke opinie (al dan niet onder invloed van de propaganda) volledig anti-frans geworden. Gelukkig voor mezelf heeft men nog niet door dat Brussel vlak bij Parijs ligt.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment