Sunday, May 16, 2010

Nagelhuisjes


Naar jaarlijkse traditie wordt het in de aanloop naar de 4de juni alsmaar moeilijker om op het Internet te raken. Dit jaar hebben de Chinezen hebben duidelijk hun campagne tegen staatsgevaarlijke blogs - als het mijne - opgedreven. Nieuwe TOR bridges worden nu binnen de halve dag onschadelijk gemaakt.
Maar het mag alweer niet baten. Waar een wil is is een weg, en zoals je ziet slaag ik er nog af en toe in om de Internetpolitie te snel af te zijn. (maar soms is het wel lastig) Dit fotootje kom je tegenwoordig wel eens tegen op Chinese forum-sites. In regel blijft het er maar enkele minuten staan. (genoeg opdat een miljoen mensen zich er vragen bij stellen)

Maar goed, het onderwerp van de dag: De nagelhuisjes.
De simpele definitie van een nagelhuis (een letterlijke vertaling van 钉子户) is een huisje dat in de weg staat voor een of ander ambitieus project en waar de eigenaar weigert zijn huisje te verlaten.
Het meest bekende nagelhuisje is wel hetgene waarvan de eigenaar enkele jaren geleden nationale faam bereikte door als enige te overleven in een gigantische bouwput in de stad Chongqing. Een klein overzicht zegt misschien meer.

In de woonkazerne waar ik tot voor kort woonde stond er ook zo'n nagelhuisje, doch, aangezien dit vlak aan het straat stond heeft men dat 'opgelost' door er een gigantisch houten reclamebord voor te zetten met een klein deurtje in. Ergens begin vorig jaar is het huisje dan toch afgebroken. Laat ons hopen na een goede overeenkomst met de eigenaar.

Recentelijk is er een nieuw nagelhuisje aan de oppervlakte gekomen. Er is hier vlak bij mijn woonst een straat waar het altijd file is. Sinds een maand geleden heeft men die straat ge-upgraded van 2 rijstroken naar 6 rijstroken. Doch, de file is absoluut niet opgelost, de bottleneck is een nagelhuisje. (Er huist een sympathieke fiets-reparatie-man in dat huisje, ik ben er onlangs mijn platte band gaan oplappen).
Hoe dat het komt dat dit huisje kan overleven begrijp ik niet echt. Wanneer ze een schoppingcenter bouwen en je wil niet uit je huis, dan hadden ze inderdaad maar wat meer geld moeten geven voor je huizen. (nota: eerst proberen ze de oorspronkelijke bewoners uit te kopen, als dat niet lukt volgen dikwijls de knokploegen. De -omgekochte- overheid knijpt wel een oogje dicht.) Deze keer echter is het 'den openbare weg' waarvoor het huisje moet wijken. Aangezien eigendomsrecht nog altijd niet volledig bestaat in China, vind ik het wel straf dat er geen onteigeningsprocedure is voor dit nagelhuisje.


View Larger Map

Legende: ten zuid-westen van het kruispunt zie je het nagelhuisje (net ten zuiden van de pijl). De twee huisjes met rood dak zijn ondertussen verdwenen.
De rest van de weg in zuid-westelijke richting is sinds kort volledig ge-upgrade tot 3 rijstroken aan elke kant. (deze foto is genomen waneer de werken bezig waren. Enkele honderden meters ten zuidwesten van het kruispunt is met aan het werk)

Sunday, May 2, 2010

Het kleine witte konijn

Laten we even wat dieper ingaan op onderstaande blogpost. Zoals gezegd, de les na de middag is volledig toegespitst op het lezen en schrijven. Nu, de lerares start de les altijd met ons een mop te doen ontcijferen. Een mop over het kleine witte konijn - een konijn waar honderden moppen moeten over bestaan... Chinese humor, je moet er voor zijn.

Komt ie: (het is normaal dat je de man van de winkel aanspreekt met 'baas')

Het kleine witte konijn en de wortel.

Op een dag ging het kleine witte konijn naar de winkel en vraagt aan de baas van de winkel: "Baas, heb jij wortels?"
De baas shudt het hoofd en zegt: "Geen wortels"
De baas heeft zijn zin nog maar net beeindigt en het kleine witte konijn is er vandoor met een woosh...

De tweede dag ging het kleine witte konijn opnieuw naar de winkel en vraagt aan de baas: "Baas, heb jij wortels?"
De baas wordt een beetje kwaad, shudt het hoofd en zegt: "Geen wortels"
Het kleine witte konijn gaat er vandoor met een woosh...

De derde dag gaat het kleine witte konijn opnieuw naar de winkel en vraagt aan de baas: "Baas, heb jij wortels?"
De baas snauwt naar het konijn: "Nee, ik heb geen wortels! Als je me nog 1 keer naar wortels vraagt, pak ik een tang en trek ik al je tanden eruit!"
Het kleine witte konijn gaat er vandoor met een woosh...

De vierde dag gaaat het kleine witte konijn opnieuw naar de winkel en vraagt aan de baas: "Baas, heb jij een tang?"
De baas antwoordt: "Geen tang"
Waarop het konijn vraagt: "Baas, heb jij wortels?"

知识改变命运

Zoals je misschien wel al weet, heb ik onlangs besloten om een 6 maand durende pauze in te lassen en me volledig op de Chinese taal te storten.

De proloog is gereden. Ik ben begonnen aan een Chinese cursus van 30 uur per week. Anders gezegd, alle dagen van 9:00 tot 15:30. In de voormiddag vooral gramaire en vocabulaire; in de namiddag lezen en schrijven.
Degenen die mij wat kennen, weten best dat ik tijdens mijn studententijd niet al mijn dagen in Leuven heb gevuld met keihard studeren. Nu is't wel wat anders. Ten eerste draait die school de vijs goed aan (huiswerk, een presentatie geven, een opstelleke schrijven, ...). De klasjes worden ingedeeld per niveau en bewust klein gehouden (ik zit in een klas met 3 andere studenten in de voormiddag, 2 andere studenten in de namiddag). Ten tweede, 't is niet de bedoeling om er achteraf niks aan over te houden; het kost tenslotte veel geld.

Maar enfin, den eerste kol is beklommen (81% op mijn eerste examen) en we zitten nog goed in het peleton. De moral is tip-top, dus dan voel je de verzuring in de benen wat minder.

Wat eigenlijk wel cool is, is dat je in die school met allemaal verschillende mensen bij mekaar zit. Er zijn jonge studenten (onder meer studenten Sinologie die niet meekunnen met de Chinese les in hun land en naar hier komen voor het wat bij te schaven), twintigers, dertigers en veertigers die al een tijd in China wonen en op loopbaanonderbreking of iets dergelijks zijn; en zelfs een gepensioneerde Ierse. Om een duistere reden bijna uitsluitend Europeanen. Nog geen Amerikanen, Canadezen of Australiers tegengekomen. De Japanners en Koreanen studeren in hun eigen talen...