Beetje bij beetje

In de laatste twee jaar is er immens veel verandert in Peking. Zo werd de introductie van 'La Vache Qui Rit' en Canada Dry in blikformaat, gevolgd door zelfrijzende bloem, rozijnenkoeken en Mozarella, made in denmark.
Af en toe, echter, vindt er nog eens een spectaculaire verandering plaats. Enkele maanden geleden lag er ineens hesp (5 euro voor 2 schellekes) en gerookte zalm in de winkel. Stella Artois was al op de markt met lokale producten, maar gaat sinds kort de concurrentie aan met Heineken en Carlsberg in de geimporteerde-pilsbier afdeling.

Doch, vorige week is er een product geintroduceerd waar ik nog even van zal moeten bekomen. Voor zij die deze blog vanuit Afrika of Zuid-Amerika lezen, eat your heart out!
Het assortiment van de betere expat-supermarkt bevat nu de Dr. Oetker diepvrijspizza!

Ik wacht in spanning op het moment dat men Noordkrieken en Imperial pudding in de rekken heeft.

Awoert Frankrijk, awoert!

Misschien heb je er al wel iets van in de krant gelezen. Sinds het voor Chinezen onbegrijpelijke protest rond de olympische vlam in Parijs, is al wat Frans is of uit Frankrijk komt compleet taboe.
Misschien heb je zelfs op TV de beelden gezien van de protesten in en rond de Carrefour warenhuizen, en de daarbijhorende oproep tot een volledige boycot van Carrefour.

Maar hoe zit het nu in werkelijkheid?

Eerst en vooral de Carrefour; gisteren (zaterdag) ben ik omstreeks 17:30 naar Carrefour geweest. Toevalligerwijs is het warenhuis in mijn buurt nu net hetgene waar de beelden van de protesten zijn opgenomen. Van betogingen of eender ander ongemak was niet veel te zien... in feite helemaal niets. Mensen waren er wel. Net als op een andere zaterdag rond etenstijd (het minder drukke moment van de dag) werd Carrefour overspoeld door een horde Chinezen van een ongeziene omvang. Alle 60 a 70 kassa's waren geopend en nog heb ik een uurtje in de file kunnen staan. Business as usual.

Op straat en in de uitgangsbuurten is het echter anders. De politie is begonnen met gerichte controleacties tegen buitenlanders, en het lijkt alsof Fransen er specifiek worden uitgehaald.
Vorige week hebben 2 fransmannen van mijn bedrijf gedurende 40 minuten in de politiecombie gezeten voor verhoor omdat ze hun paspoort niet op zak hadden. Geert, een Belg, die een dag later voor hetzelfde vergrijp is opgepakt, was er al na 5 minuten vanaf.
In de uitgangsbuurt is onlangs een grote razia gehouden. De verhalen, spreken van Gestapo-stijl, nachtjes cel, vrouwen die volledig uit de kleren moesten voor drugsonderzoek, en ondervragingen met een papieren zak over de ondervraagde zijn hoofd. Doch, ik heb de verhalen slechts via-via gehoord en de opgepakte fransmannen hadden wiet op zak.

Desalnietemin is de Chinese publieke opinie (al dan niet onder invloed van de propaganda) volledig anti-frans geworden. Gelukkig voor mezelf heeft men nog niet door dat Brussel vlak bij Parijs ligt.

Stand Right - Walk Left

Ik neem aan dat het feit dat, in voorbereiding van de Olympische spelen, alle Pekinezen worden getraind in Westerse beleefdheid ook wel in het Belgische nieuws is geweest. Het bekendste voorbeeld is wellicht de torenhoge boetes die ja kan krijgen opgelegd wanneer je speekt op Tiananmen plein.
In de laatste paar weken was ik voor zaken in Thailand en Japan, en alweer verbaasde het mij hoe efficient het kan zijn wanneer mensen die op metro of bus willen stappen geduldig wachten totdat alle passagiers zijn uitgestapt. In Peking is het anders.

De 4 beleefdheidsregels van de Chinese metro:

• Wanneer je op de metrotrein probeert te geraken, zorg dan altijd dat je dit doet voordat je passagiers de kans geeft om uit te stappen. Door het volume aan op- en afstappende mensen moet deze regel met extra aandacht worden gevolgd in transferstations.
• Na je jezelf op de metro hebt geworpen, spurt je naar die ene vrijgekomen zitplaats. Je kan toch niet riskeren dat je 10 minuten zou moeten rechtstaan.
• Zwangere vrouwen, kleine kinderen en stokoude ventjes hebben geen recht op de zitplaatsen. Zij waren immers later en trager dan jezelf.
• Bovenaan de roltrap is een van de beste plaatsen om uit te rusten. Wel zien dat je jezelf strategisch genoeg opstelt zodanig dat elke roltrapgebruiker nog nauwelijks langs je kan wringen. Moest er door je gedrag iemand van de roltrap naar beneden stuiken, dat is dan mooi meegenomen. ^[1], ^[2]

Doch, met betrekking tot dit laatste puntje is er een spectaculaire mentaliteitswijziging gaande. Jawel, dankzij affiches zoals hier afgebeeld, probeert met alle Pekinezen vertrouwd te maken met het "Stand Right - Walk Left" principe. En geloof het of niet, dit werkt zowaar! 't Is te zeggen, dit werkt tijdens de week in de spitsuren. Ervaren metrogebruikers beginnen allen te ondervinden dat omwille van dit systeem ze 5 tot 10 minuten vroeger op werk en/of thuis arriveren. De toerist of de buitenwijker die in het weekend het centrum van Peking overspoelt, heeft het echter nog niet volledig begrepen.

^[1] Al dit gedrag komt volledig voort uit de Chinese denkwereld waar relaties alles zijn en geen relaties absoluut geen belang hebben (guanxi - meiyou guanxi). Wanneer je dat begint te begrijpen valt hier eigenlijk best goed mee om te gaan.

^[2] Op de bus staan mensen hun stoel af ten voordele van oude heertjes, op de metro gebeurt dit heel wat minder.