Het jaar van de rat

Een goeie 48 uur geleden is het officieel van start gegaan, het jaar van de rat. Dit hebben de Chinezen niet zomaar aan zich laten voorbijgaan.
Tijdens de voorbereiding heeft men massaal vuurwerk ingeslagen, immers de traditie wil dat elke Chinees een portie vuurwerk afvuurt in de zeer nabije omgeving van zijn of haar woonst. Kwade geesten zijn namelijk verschrikkelijk bang van vuurwerk. Als je maar genoeg ontploffingen veroorzaakt houden ze zich het hele jaar schuil.

Dus, na maandag en dinsdag wat op te warmen, zijn ze er woensdag in de late namiddag volledig aan begonnen. Nergens in Peking, of in China, is het nog veilig. Vuurwerk wordt de lucht ingestuurd vanop daken, vanin parken en tuinen, of gewoon vanop het voetpad. Nu moet je weten, ik woon vrij hoog in een torengebouw, toevallig op ongeveer dezelfde hoogte als waarop de vuurpijlen ontploffen. Rond 7 uur 's avonds begon men ook van vlak naast mijn gebouw vuurwerk de lucht in te knallen. En ontploffen deed het, ik schat op ongeveer een 15 meter van mijn woonkamer, met als gevolg dat de flarden effectief tot tegen mijn raam belandden.
Dus heb ik maar besloten om mezelf de stad in te begeven. Een tocht die niet geheel zonder gevaar is, bij gebrek aan tuinen of toegankelijke daken vuren velen hun pijlen en rotjes vanop het voetpad de lucht in. Persoonlijke veiligheid, of de veiligheid van de omgeving doet er niet veel toe. Vuurpijlen vliegen tegen torengebouwen, mensen nemen plaats op slechts enkele meters van de knallen, vuurwerk wordt aangestoken met sigarettenpeuken, vuurpijlen durven zich wel eens pal horizontaal over de straat te begeven of nog brandend afval wordt gewoon achtergelaten. Het duurde niet lang vooraleer ik mocht observeren hoe kinderen niet ouder dan 5 jaar zich te buiten gingen aan al dat knallend leuks. Uiteraard met hun ouders in de buurt, zij het dan om hun kinderen aan te moedigen.

Rond 10 uur was ik erin geslaagd om heelhuids bij de drum- en beltoren aan te komen. Een plaats waar het uiterst belangrijk is dat de geesten met alle geweld worden verjaagd. Lang ben ik er niet gebleven, het risico op oorschade en brandschade was wat te groot, doch nog net lang genoeg om enkele mooie plaatjes te schieten.

Terug naar huis dan maar. Tijdens de 10 minuten durende taxi-rit werd ik langs alle kanten onder vuur genomen. Vuurpijlen ontploffen naast,over en op de grote brede lanen van Peking. Het was inmiddels al elf uur 's avonds en het vuurwerk begon aan intensiteit te winnen.
Uiteindelijk heb ik dan maar plaatsgevat op het kleine balkonnetje in de gang van mijn appartement, uitkijkend over de vrij dicht bevolkte wijk TaiYuanGong. Onderstaande video geeft de sfeer vrij goed weer.



Inmiddels is het vrijdag, 2 dagen later, en nog steeds is men er volop voor aan het zorgen dat de demonen geen kans krijgen zich in Peking te nestelen. De intensiteit mag dan wel wat minder zijn, maar de lucht is nog steeds gevuld met een fantastisch lichtspektakel. 2 weken lang zal dit nog duren, dag en nacht, tot en met het lantaarnfestival dat de nieuwjaarsfeesten afsluit. Een goeie nachtrust zal er helaas niet bij zijn.