Sunday, February 24, 2008

De lampjes van China

元宵节, yuanxiaojie, eerste-nacht-feest oftewel het lantaarnfestival,
valt op de eerste volle maan van het nieuwe Chinese jaar en luidt dan ook het officiele einde in van het nieuwjaarsfeest. Buiten dat dit een zeer goede reden is om nog eens volledig wild te gaan met vuurwerk (de vuurwerktenten (zie foto) geven nu immers korting) hangt er ook veel traditie rond dit festival.

Zo valt er bijvoorbeeld niet te ontsnappen aan het eten van tangyuan (汤圆, letterlijk: zoete bollen). Tangyuan, iets kleiner dan een ping-pong bal, gemaakt uit rijstbloem en gevuld met sesampasta zijn op zich wel best lekker. Doch, voor Rebecca is dat niet het belangrijkste punt.
Op deze dag zit heel de familie nogmaals rond de tafel en eet iedereen samen. Dit samenzijn wordt gesymboliseerde door de ronde vorm van de tangyuan. Alhoewel er in ons geval een chronish gebrek is aan familieleden in onze onmiddelijke omgeving had Rebecca toch al weken op voorhand de diepvries volgeladen met sesambollekes. En vorige donderdag zijn er meerdere dozijnen achter de kiezen gegaan.

In een of andere verleden dynastie was de 15de dag van het Chinese jaar 1 van de enige dagen waarop chinezen 's avonds de straten mochten betreden. En masse moeten ze toen naar buiten zijn gekomen vergezeld van kleurige lantaarns. Vandaag schiet daar echter niets meer van over. Vorig jaar was ik al op zoek geweest naar Chinezen met lantaans in de parken van Beijing. Resultaatloos. Dit jaar heb ik het dan iets intelligenter aangepakt door op voorhand te zoeken naar een plaats in Peking waar het lantaanfestival nog traditioneel wordt gevierd. En gevonden ook, een plaats dicht bij de muur op ongeveer 100km van mijn woonst.

De tweede optie was een park in het zuiden van de stad, ongeveer 20 km van waar ik woon. In dit park wordt het lantaarnfestival op de Taiwanese manier gevierd met levensgrote kleurijke lantaarns gemaakt uit zijde en papier. Lichtgevende tulpenvelden, draken, olympische mascottes en metershoge ratten sierden het park. Best wel interessant, maar de 40 minuten durende taxirit vermindert het enthousiasme toch wat.

1 comment:

Maarten said...

Ik heb die witte ballekes op CNN gezien. Ze zagen er wel lekker uit en nu ik weet dat ze met sesam gevuld zijn, heb ik wel goesting om er eens eentje te proeven.